When they get old....

I read this from my friendster's bulletin. As I was reading this, it made me sad. I remember my parents, how I miss and value them so much. This is very touching.

Sa aking pagtanda, unawain mo sana ako
at pagpasensiyahan. Kapag dala ng
kalabuan ng mata ay nakabasag ako ng
pinggan o nakatapon ng sabaw sa hapag
kainan, huwag mo sana akong
kagagalitan.

Maramdamin ang isang matanda.
Nagse-self-pity ako sa tuwing
sisigawan mo ako.

Kapag mahina na ang tenga ko at hindi
ko
maintindihan
ang sinasabi mo, huwag mo naman sana
akong sabihan ng
"binge!" paki-ulit na lang ang sinabi
mo
o pakisulat
na lang. Pasensya ka na, anak. Matanda
na talaga ako.

Kapag mahina na tuhod ko, pagtiyagaan
mo
sana akong
tulungang tumayo, katulad ng pag-
aalalay
ko sa iyo
noong nag-aaral ka pa lamang lumakad.

Pagpasensyahan mo sana ako kung ako man
ay nagiging
makulit at paulit ulit na parang sirang
plaka. Basta
pakinggan mo na lang ako. Huwag mo sana
akong
pagtatawanan o pagsasawaang pakinggan.
Natatandaan mo
anak noong bata ka pa? kapag gusto mo
ng
lobo, paulit-ulit mo 'yong sasabihin,
maghapon kang
mangungulit hangga't hindi mo nakukuha
ang gusto mo.
Pinagtiyagaan ko ang kakulitan mo.

Pagpasensyahan mo na rin sana ang aking
amoy. Amoy
matanda, amoy lupa. Huwag mo sana akong
piliting
maligo. Mahina na ang katawan ko.
Madaling magkasakit
kapag nalamigan, huwag mo sana akong
pandirihan.
Natatandaan mo noong bata ka pa?
pinagtiyagaan kitang
habulin sa ilalim ng kama kapag ayaw
mong maligo.

Pagpasensyahan mo sana kung madalas,
ako'y masungit,
dala na marahil ito ng katandaan.
Pagtanda mo,
maiintindihan mo rin.

Kapag may konti kang panahon,
magkwentuhan naman tayo,
kahit sandali lang. Inip na ako sa
bahay, maghapong
nag-iisa. Walang kausap. Alam kong busy
ka sa trabaho,
subalit nais kong malaman mo na sabik
na
sabik na
akong makakwentuhan ka, kahit alam kong
hindi ka
interesado sa mga kwento ko.
Natatandaan
mo anak,
noong bata ka pa? Pinagtiyagaan kong
pakinggan at
intindihin ang pautal-utal mong kwento
tungkol sa
iyong teddy bear.

At kapag dumating ang sandali na ako'y
magkakasakit at
maratay sa banig ng karamdaman, huwag
mo
sana akong
pagsawaan alagaan. Pagpasensyahan mo na
sana kung ako
man ay maihi o madumi sa higaan,
pagtiyagaan mo sana
akong alagaan sa mga huling sandali ng
aking buhay.
Tutal hindi na naman ako magtatagal.

Kapag dumating ang sandali ng aking
pagpanaw, hawakan
mo sana ang aking kamay at bigyan mo
ako
ng lakas ng
loob na harapin ang kamatayan.

At huwag kang mag-alala, kapag kaharap
ko na ang Diyos
na lumikha, ibubulong ko sa kanya na
pagapalain ka
sana ... dahil naging mapagmahal ka sa
iyong ama't
ina.....................

Repost it.. para naman malaman ng iba
nating friends na mahirap maging
magulang..